TAŞRA BASKISI

Metin&Kemal Kahraman kardeşlerin Adını Deniz Koydum şarkısındaki şiirde söyledikleri gibi aslında olanlar: “Düştük yola güzel şeyler bulmak umuduyla.”

Ne hükümeti düşürmek ne iktidara yürümekti fikrimiz ne de Amerikan emperyalizmini yıkmak. Her sesimizi yükselttiğimizde boğazımıza basanların karşısına çıkmaktı hedef.

Aradığımız o güzel şeyleri de Gezi Parkı’nda bulduğumuzdan da ayrılamadık oradan. İşten, okuldan, evden çıkıp gittik sırf bu yüzden. Duyan geldi, gören yerleşti. Gezi Parkı’nda kurulan ütopyanın güzelliği giden herkesi uyandırdı. Birlikte yaşamak gerçekten mümkün. Bu kadar rengin bu kadar çeşit fikrin bir arada olması o kadar etkileyiciydi ki insanlar tüm baskıya rağmen geri adım atmadılar.

Kimse diğerine gidiyoruz demedi, gidiyor muyuz diye sordu. Yanındakinin siyasi fikrini merak etmedi. Irkını, dinini değil sadece nerede olduğunu öğrenmek istedi. İyi misin en çok kullanılan cümle oldu direniş boyunca, arkadaşına dostuna değil, sağındakine solundakine tanımadıklarına sordu.

Ne ben beni buldum kendimde ne de kendim beni buldu bende; birbirimizi bulduk Gezi Parkı’nda. Her geçen gün bizi yalnızlaştırmaya çalışanlara rağmen yalnız olmadığımızı gördük. Şimdi her önceki günden daha da güçlüyüz.

Bundan sonra ne olacak?

Buradayız! Önce bunu iyi sindirmek gerek. Kayıplarımızı unutmadan kazanımlarımızın altını çizmeliyiz. Ve altını çizmeliyiz ki artık bizden korkuyorlar. Bilmeliyiz ki ülkeyi yöneten mecliste temsil edilmiyoruz. Direnişin her gününde bunu daha da iyi gördük. Bu noktadan sonra AKP’nin CHP’den, BDP’nin MHP’den farkı yok. Birine karşı diğerine oy vermek anlamsız çünkü hiçbirinin bizi anlama ihtimali yok.

Verilen mücadele boyunca her sıkıntıdan kurtulmamızı sağlayan, en kötü anda yüzümüzün gülmesini mümkün kılan zekânıza güveniyorum. Direniş boyunca en büyük korkum, bu açığa çıkan enerjinin boşa gitmesiydi. Bundan sonraki en büyük hedefim de gitmemesi yönünde olacak.

Şiirle başladık şarkı ile bitirelim. “Duyuyor musun sesi, işte bu halkın öfkesi. Olmayacak hiçbir zaman bir başkasının kölesi. Sanki kalp atışları karışıyor davullara yürüyoruz gururla yeni bir yarına sen de gel katıl bize…”

Direnişin ilk gününden bu yana elinizdeki flamaları parti bayraklarını bırakın dememizin nedeni apolitik olma kaygısı değildi aslında. Biz barikatın arkasındayız, bundan sonrası size kalmış. Siyasi söylemlerinizi bir kenara bırakıp bize katılın, bizi içinize çekmeyi denemeyin. Barikatın arkasında size de yer var. Bundan öncesini değil bundan sonrasını birlikte kurmak isteyen herkese yer var…