Beşiktaş: 1 CSKA Sofya: 0
Hiç öyle derin analizlere, tek tek oyuncu durumlarına, sahanın boktanlığına girmeyeceğim. Maç öncesi kadroyu gördüğüm zaman oyuncu değişikliklerini beklemenin faydalı olacağını düşündüm. Çünkü bu kadroda kilidi açacak sadece Guti vardı. Kilidi açabilirdi ama içeri kim girecekti? Nobre-Holosko-Hilbert üçlüsünden bunu beklemek hayalcilik olurdu. Rakip tabi ki çok güçsüz. Ama savunma yapacakları çok belli. Sürekli ileri doğru top şişirecek 7-8 tane adamın ceza sahası ve çevresinde olduğunu düşünün. Yukarıda saydığım üçlüden hangisi bu adamları eksiltip pozisyon yaratabilir? Hiçbiri. Bu yüzden maç başlamadan evvel Q7 ve Bobo'nun ne zaman gireceklerini merakla bekledim.
Q7 girene kadar 1 saat geçmişti. Bu 1 saat içinde doğru düzgün pozisyon yakalayamamıştı Beşiktaş. Cılız şutlar, etkisiz kafa vuruşları dışında bir şey yoktu. Ancak Q7 girince ortalık biraz daha hareketlendi. Önce sol sonra sağ kanatta etkili oldu. Çok fazla adam geçemedi ama hareket halinde olarak rakibin dengesini bozdu. Bir gerçek var; Q7 oyunda olunca Guti daha bir canlanıyor. O da farkında bazı şeylerin. Bobo da girince artık rakip takım tamamen savunmaya çekildi. Son 15 dakika kontradan bir-iki pozisyon yakaladılar ama Sheridan tek başına bu pozisyonlardan yararlanamadı. Son dakikada gelen serbest vuruş ve Guti'nin güzel ortası maçı bitirmişti. O ortaya mükemmel bir şekilde yükselen ''Alman Ernst'' takımı galibiyete taşıdı. Beşiktaş'ın üç puanla lige başlamasını sağladı.
Maçı ikiye ayırabiliriz. İlk 1 saatte Beşiktaş geçen seneki gibiydi. Ceza sahası ön çizgisine gelip bir şey yapamayan bir takım görüntüsündeydi. Son yarım saatte ise verkaçlarla, sağlı sollu ortalarla rakibi şaşırtan ve zorlayan bir takım vardı. Fenerbahçe maçı öncesinde Beşiktaş'ın sorunu da bu olacak. Ya geçen seneki gibi kilitlenecek ya da kilidi açacak oyuncularıyla birlikte modern futbol oynayacak. CSKA, Beşiktaş'ın rakibi değildi. Bu yüzden, bu maçı ölçü olarak kabul etmek zor. Asıl ölçü, pazar gününe.
0 yorum