Paraguay, Güney Amerika kontenjanından yararlanıyor. Şili'nin ise cesaretine vurulduk. Gana, Afrika'nın gururu oldu. Diğer Afrikalı ve Uzak Doğulu arkadaşlarımızı zaten her daim sempatik buluyoruz. Slovakya, Süper Lig'i temsil ayağına, Meksika da Dos Santos'un hatırına hoş birer seda bıraktılar. Portekiz'den bile Cristiano'ya rağmen bir tutam hoşlandık.
Geriye kalanlardan Fransa, İtalya ve İngiltere'ye de yaşattıkları hayal kırıklıkları yüzünden biraz bozulduk ama onların da her daim belli bir kitleleri var zaten. Kısacası futbol müritlerinin dört yılda bir gerçekleşen ibadetini şereflendiren 32 takım da mutlaka, bir şekilde kendini sevdirdi. Ciddi anlamda bu sefer takım tutamadım. Neredeyse hiçbir maçın başına şu kazansın diye oturamadım. Aynısı bu gece için de geçerli. Kazanan için sevinip, kaybeden için üzüleceğim ve bu kadar takımın bir araya gelip de bir tanesinin bile kötülüğünü isteyemediğim bu sihirli şenliği dört yıl boyunca iple çekmeye başlayacağım. Tabii bir de derdimize, orada olup da bu sempati furyasına kapılamadığımıza yanacağım.
0 yorum