Yazımın başında söylemek istediklerimi belirteyim de, yazıyı hangi ruh haliyle yazdığım anlaşılsın. Son yıllarda izlediğim en sıkıcı final maçlarından biriydi. Çok kimsenin beğenmediği
2010 Wimbledon finali bile bundan daha çekişmeliydi. İki setin tie-breake kalması kimseyi yanıltmasın. Çünkü iki tenisçi de kullandığı servis oyunlarını kazanmayı başardılar. Servis kırabilen tek kişi Federer oldu. O sayede maçı kazandı zaten.
İlk setin, ilk oyunundan belliydi aslında her şey. Fish, kullandığı ilk üç servisten sayı almayı başardı. Bunlardan biri ace.le sonuçlanırken, diğer ikisini de Federer iyi karşılayamadı. Üçüncü oyunda ise müthiş bir çekişme izledik. Maçın da en iyi anlarıydı. Tam dokuz kez beraberliğe (deuce) gelen oyun 14 dakika sürdü. Karşılıklı olarak, iki taraf da kullandığı servislerden sayı çıkarmayı başardı. Tie-breake giden setin sonunda ise gülen Fish oldu. İlk seti 7-6 kazanan Fish'in özellikle kullandığı servisler ve attığı ace.ler dikkat çekiciydi. Ace.lerde 10-4 üstündü Amerikalı raket ama backhandleri zayıftı. Sürekli fileye takılıyordu. Federer ise kendi oyununu tam olarak sergileyemedi. O da karşılama sayıları ile sete tutunmaya çalıştı.
İkinci set de birinciden çok farklı değildi. Ancak bu sefer 0 veya 15'e karşı daha fazla oyun kazanılıyordu. Hatta altıncı oyun sadece 56 saniye sürmüştü (iki ace). Fish'in ilk servis sayılarında daha iyi olduğu gerçekti. Ancak Federer daha az yorularak finale geldiğini belli edercesine çok koşuyordu. Öldürücü yerlere attığı çapraz toplarla rakibinin direncini kırmaya çalışıyordu. Servislerini düzelten Federer, karşılama sayılarında da üstünlüğü ele geçirince tie-breake giden seti 7-6 kazanıyordu. Bu setin en önemli özelliği, winner sayılarındaki farktı (18-7 Fedex).
Üçüncü set de aynı havada devam ederken, daha önceden sadece dört kez servis kırma şansı yakalayan Federer, bir kez daha bu şansı yakaladı. Dokuzuncu oyunda bu şansını değerlendiren Federer durumu 5-4 yaptı. Son sette de iyi bir performans gösteren İsviçreli raket seti 6-4 kazanarak şampiyon oldu. Maçtan sonra ise ortada ilginç bir tablo vardı. Daha fazla basit hata yapan ve daha az ace atan Federer nasıl maçı almıştı? Burada da devreye öldürücü winnerlar ve ilk servisten kazanılan sayılar giriyordu. Federer çok daha iyi olduğu forehandlerde, rakibini ezdi ve maçı kazanmayı bildi. Maç boyunca oyuncuların sadece altı kere servis kırma şansı elde etmesi (beş kez Fedex, bir kez Fish), bunlardan sadece birinin başarılı olması, seyircilerin aptalca ''Fish'' esprileri, Federer'in şık tişörtü aklımda kalan detaylar. Amerika Açık'ta her şey daha farklı olacaktır. Ama bir daha, böylesine tatsız bir maç izlemek istemem.
0 yorum